Regulacje prawne w obszarze normy powierzchni pomieszczenia, przypadającej na jedno dziecko w przedszkolu.

  1. W regulacjach prawno-oświatowych trudno znaleźć przepisy, które wprost podejmują zagadnienie normy powierzchni klasy przypadającej na jedno dziecko w przedszkolu. Używając określenia regulacje, należy brać pod uwagę nie tylko przepisy ustawowe, ale również wykonawcze. Podobnie rzecz się ma w przypadku przepisów pozaresortowych, które a natura rei właściwością rzeczową dotykają spraw technicznych obiektów i budynków (przykład: rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie). 
  2. Od chwili wejścia w życie ustawy z 7 września 2007 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, prawu polskiemu znana jest instytucja innych form wychowania przedszkolnego. Na podstawie art. 32 ust. 11 cytowanej wcześniej ustawy, zostało wydane rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 sierpnia 2017 r. w sprawie rodzajów innych form wychowania przedszkolnego, warunków tworzenia i organizowania tych form oraz sposobu ich działania. § 5 ust. 1 tegoż rozporządzenia wskazuje, że lokal, w którym mają być prowadzone zajęcia w ramach punktu lub zespołu, spełnia następujące warunki:
  • powierzchnia każdego pomieszczenia przeznaczonego na zbiorowy pobyt od 3 do 5 dzieci wynosi co najmniej 16 m2;
  • w przypadku liczby dzieci większej niż 5 powierzchnia ulega odpowiedniemu zwiększeniu na każde kolejne dziecko, z tym że: a) powierzchnia przypadająca na każde kolejne dziecko wynosi co najmniej 2 m2, jeżeli czas pobytu dziecka nie przekracza 5 godzin dziennie, b) powierzchnia przypadająca na każde kolejne dziecko wynosi co najmniej 2,5 m2, jeżeli czas pobytu dziecka przekracza 5 godzin dziennie lub jest zapewniane leżakowanie.
    Warte podkreślenia jest to, że w rozporządzeniu koncentrowana jest uwaga na powierzchnię pomieszczenia, a nie na normę wolnego miejsca w pomieszczeniu, które będzie przeznaczone do prowadzenia działań wychowawczych. Innymi słowy, realna powierzchnia oddana do dyspozycji dzieciom i nauczycielom może być zdecydowanie mniejsza, gdy uwzględnimy stojące w tych pomieszczeniach stoliki, meble itd. 
  1. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 12 maja 2023 r. w sprawie odwołania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii z dniem 16 maja 2022 roku nastąpiło zniesienie stanu epidemii w Polsce. Jednocześnie na mocy nowego rozporządzenia wprowadzono stan zagrożenia epidemicznego od tego samego dnia, który najprawdopodobniej zostanie zniesiony 1 lipca 2023 r. Niniejsze jest znaczące, bowiem w czasie epidemii od dnia 19 listopada 2020 r powierzchnię przypadającą na jedno dziecko w przedszkolu wyznaczały wytyczne przeciwepidemiczne Głównego Inspektora Sanitarnego, wydane na podstawie art. 8a ust. 5 pkt 2 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Zgodnie z nimi nie mogła być ona mniejsza niż 1,5m2. Niniejsza wielkość powierzchni koresponduje z przytoczonymi w pkt. 2 niniejszej analizy wielkościami, przy uwzględnieniu odliczenia od tej pierwszej wielkości, powierzchni zajmowanych przez meble i inne urządzenia stanowiące wyposażenie pomieszczenia.
  2. Wobec powyższego, należy przyjąć za uzasadnione, że wielkość przypadająca na jedno dziecko w przedszkolu (poza przepisami § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 sierpnia 2017 r. w sprawie rodzajów innych form wychowania przedszkolnego, warunków tworzenia i organizowania tych form oraz sposobu ich działania) winna wynosić nie mniej niż 1,5m2. Oczywiście do powierzchni tej nie powinno się wliczać pomieszczeń pomocniczych (ciągów komunikacyjnych, pomieszczeń porządkowych, higieniczno-sanitarnych, magazynowych), jak również odliczać powierzchnię zajmowaną przez meble i inne urządzenia stanowiące wyposażenie sali. Chodzi zatem o to, aby realna powierzchnia oddana do dyspozycji dzieciom i nauczycielom wynosiła 1,5 m2 netto na jedno dziecko. 

Stan na dzień 31 maja 2023 r.